آموزش نصب لینوکس بخش اول

آموزش نصب لینوکس بخش اول

راهنمای پیشرفته نصب لینوکس ردهت نسخه 8

هشدار : اگر شما مایلید از سیستم عامل ویندوز و لینوکس بصورت در کنار هم در یک سیستم استفاده کنید، سعی کنید ابتدا ویندوز را نصب نموده و سپس لینوکس ردهت را نصب نمایید. برخی از نسخه های ویندوز با دستکاری MBR دیسک سخت باعث میشوند تا لینوکس ردهت از کار بیافتد. اگر ویندوز یا لینوکس ردهت را نصب کردید و پس از نصب متوجه شدید که یکی از سیستم عاملها کار نمی کند، هول نشده و عملیات نصب را مجددا انجام ندهید. شما میتوانید این اشکال را با بوت توسط دیسک بوت لینوکس ردهت و با استفاده از فرامین نصب گراب یا لیلو سیستم عامل مورد نظر را فعال نموده و این اشکال را برطرف نمایید. در صورتی که قادر به این کار نیستید از یک حرفه ای کمک بگیرید.

انتخاب یک روش نصب:

لینوکس ردهت روشهای بسیار متنوع و قابل انعطافی برای نصب سیستم عامل ارائه نموده است. البته توصیه میشود که لینوکس را از روی CD نصب نمایید. ولی اگر شما CD های لینوکس ردهت را ندارید و یا کامپیوتر شما فاقد درایو CD-ROM است، میتوانید با استفاده از روشهای دیگر، اقدام به نصب سیستم عامل کنید. همچنین امکان چندین نوع نصب وجود دارد.

ابتدا باید مشخص نمایید که در حال نصب بصورت نصب جدید یا ارتقا هستید. اگر میخواهید نسخه قدیمی تر موجود روی سیستمتان را ارتقا دهید، برنامه نصب فایلهای پیکربندی و اطلاعات شما را دست نخورده باقی خواهد گذاشت. این نوع نصب از نصب جدید طولانی تر خواهد بود. یک نصب جدید ابتدا تمام اطلاعات موجود را پاک کرده و عمل نصب را انجام میدهد. بهCDشما میتوانید لینوکس ردهت را از محل های زیر نصب نمایید. هر نوع نصب غیر از نصب از روی CD نیاز به دیسکت بوت نصب لینوکس ردهت خواهد داشت :

-سرویس دهنده HTTP : به شما امکان نصب از یک آدرس وب را خواهد داد.

-سرویس دهنده FTP : به شما امکان نصب از یک سایت FTP را خواهد داد.

-سرویس دهنده NFS : میتوانید از روی دایرکتوری های به اشتراک گذاشته شده روی کامپیوترهای دیگر موجود در روی شبکه با استفاده از سیستم فایل شبکه (Network File System) برای نصب استفاده نمایید.

-دیسک سخت : اگر یک کپی از فایلهای نصب لینوکس ردهت را روی دیسک سخت خود داشته باشید میتوانید برای نصب از آن استفاده کنید. البته باید روی پارتیشنی غیر از پارتیشنی که برای نص انتخاب نموده اید قرار داشته باشند.

انتخاب سخت افزار مورد نیاز:

ممکن است این واقعا یک انتخاب نباشد. ممکن است یک کامپیوتر قدیمی در کنار خود داشته باشید که مایل باشید لینوکس ردهت را روی آن نصب نمایید. و یا ممکن است یک ایستگاه کاری وحشتناک داشته باشید که بخواهید لینوکس ردهت را روی یکی از پارتیشن های آن نصب نمایید. برای نصب نسخه PC لینوکس face="Tahoma">:

-پردازنده سازگار با x86 : کامپیوتر شما به یک پردازنده سازگار با اینتل نیاز دارد. مانند برخی سیستم عامل های تجاری، شما به جدیدترین پردازنده های موجود برای نصب لینوکس ردهت نیاز ندارید (البته اشکالی ندارد!). شما میتوانید لینوکس ردهت را روی پردازنده های قدیمی هم اجرا نمایید. من حتی پردازنده 80386 اینتل را در لیست سازگاری سخت افزارهای آن دیده ام ولی هرگز سعی نکرده ام لینوکس ردهت را روی کامپیوتری با آن مشخصات نصب نمایم!

-درایو فلاپی و یا CD-ROM : شما باید قادر باشید هنگام فرایند نصب کامپیوتر خود را با یک فلاپی دیسک و یا درایو CD-ROM بوت نمایید. اگر درایو CD-ROM ندارید (در محیطهای شبکه و یا کامپیوترهای قدیمی) به یک ارتباط شبکه برای نصب از روی شبکه و یا کپی محتویات CD های نصب بر روی دیسک سخت سیستم خود دارید.

-دیسک سخت (Hard Disk) : شما به یک دیسک سخت و یا یک پارتیشن از دیسک سخت که حداقل 350 مگابایت فضا داشته باشد نیاز دارید. البته این فضا فقط برای حداقل نصب کافی خواهد بود. میزان حقیقی فضایی که نیاز خواهید داشت بستگی به نوع نصب شما دارد. نصب به صورت ایستگاه کاری به 1500 مگابایت و نصب بصورت کامل (تمام بسته های نرم افزاری موجود و کدهای منبع) به 3 گیگابایت فضا نیاز دارد.

-حافظه (RAM) : شما حداقل به 32 مگابایت رم برای نصب لینوکس ردهت نیاز خواهید داشت. اگر مایل به استفاده از محیطهای گرافیکی هستید 64 مگابایت لازم خواهد بود.

-صفحه کلید و مانیتور : شما به یک مانیتور و صفحه کلید برای نصب نیاز دارید. شما بعدا میتوانید لینوکس ردهت را از روی شبکه و با استفاده از ترمینال پوسته و یا ترمینال X به خوبی اداره نمایید.

نسخه هایی از لینوکس ردهت برای نصب روی ایستگاههای کاری مبتنی بر پردازنده های آلفا (Alpha) و اسپارک (Sparc) وجود دارند.

نکته : لیست سخت افزار های سازگار با لینوکس ردهت را میتوانید در آدرس http://www.redhat.com/hardware ببینید.

اگر درایو CD-ROM کامپیوتر شما به یک درگاه PCMCIA متصل است (در گاههای موجود روی کامپیوتر های کیفی) شما باید پشتیبانی از PCMCIA را در هنگام نصب فعال نمایید. پشتیبانی از PCMCIA فقط برای کامپیوترهای مبتنی بر پردازنده های سازگار با اینتل موجود است.

اگر کامپیوتر کیفی شما مجهز به یک درایو CD-ROM است، شما میتوانید بدون نیاز به انجام کار خاصی لینوکس ردهت را روی آن نصب نمایید. در صورتی که کامپیوتر کیفی شما فاقد درایو CD-ROM است، شما باید لینوکس ردهت را از روی درایوی که به درگاه PCMCIA آن متصل است نصب نمایید.

درگاههای PCMCIA به شما امکان اتصال دستگاههای مختلف به کامپیوتر کیفی با استفاده از کارتهایی به اندازه کارت اعتباری میدهند. لینوکس از صدها دستگاه مختلف PCMCIA پشتیبانی میکند. شما میتوانید از درگاه PCMCIA کامپیوتر کیفی خود برای نصب لینوکس ردهت از انواع مختلفی از دستگاهها شامل :

-درایو CD-ROM

-کارت شبکه

استفاده نمایید. در صورتی که مایلید بدانید کدامیک از دستگاههای PCMCIA در لینوکس پشتیبانی میشوند، فایل SUPPORTED.CARDS واقع در مسیر /usr/share/doc/kernel-pcmcia-cs را ببینید. در هر صورت جهت استفاده از این درگاه برای نصب لینوکس به دیسکت پشتیبانی آن نیاز دارید. چگونگی ایجاد این دیسکتها بعدا شرح داده خواهد شد.

شروع نصب :

اگر فکر می کنید نوع نصب مورد نیاز خود را انتخاب کرده اید، میتوانید نصب را شروع کنید. در بیشتر بخشها شما میتوانید با کلیک روی دگمه بازگشت (Back) انتخابهای قبلی خود را تغییر دهید. البته پس از اینکه مرحله کپی بسته های نرم افزاری روی دیسک سخت شروع شد، دیگر امکان بازگشت وجود ندارد. در صورتی که نیاز به تغییری داشته باشید، باید آنرا پس از اتمام نصب لینوکس و از داخل خود سیستم عامل انجام دهید.

-دیسکCD-ROM نصب را داخل درایو قرار دهید

اگر عمل نصب را از دیسک سخت و یا شبکه انجام میدهید، میتوانید بجای آن از دیسکت بوت استفاده نمایید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ایجاد دیسکهایی که نیاز دارید، به بخش ایجاد دیسکهای نصب مراجعه نمایید.

-کامپیوتر خود را بوت کنید

هنگامی که صفحه خوشامد گویی لینوکس ردهت را مشاهده کردید به مرحله بعدی وارد شوید.

آیا لینوکس یک راز ناگفته دارد؟

آیا لینوکس یک راز ناگفته دارد؟

در داستان علمی تخیلی استفن کینگ، "برج تاریک" ، قهرمان داستان جایی می گوید: "فقط دشمنان حقیقت را می گویند. دوستان و عاشقان به خاطر وظیفه، به طور بی پایان دروغ می گویند."

گروه SCO (خالق سیستم عامل یونیکس) ، کمپانی IBM را به علت استفاده غیر مجاز از کد یونیکس در سیستم عامل لینوکس خود، تحت تعقیب قرار داده و تقاضای یک میلیارد دلار خسارت کرده است. این شکایت نه به علت زیر پا گذاشتن قانون کپی رایت، بلکه به علت نقض مفاد قرارداد مابین دو شرکت، از طرف IBM می باشد که البته IBM نیز نیز آن را رد می کند.
از طرف دیگر گروه SCO قصد دارد شرکتهای عمده سازنده لینوکس را به یک دعوای حقوقی بکشاند و موتور رو به پیشرفت جامعه "اپن سورس" را که روز به روز در بازار Enterprise بزرگتر و قویتر می شوند، مختل کند.
در شکل کلی، SCO تمام انجمن لینوکس را به رقابت طلبیده است و از آنها می خواهد ثابت کنند کد لینوکس را خودشان نوشته اند و این ادعای SCO بازار را دچار نگرانی کرده است: "منبع حقیقی کد لینوکس و برنامه های اپن سورس از کجا آمده؟ آیا این کد از جایی دزدیده شده است؟"

این دعواهای حقوقی و ادعاها، شرکتهای بزرگ خریدار تکنولوژی اطلاعات را نگران چیزی کرده که از آن متنفرند: رویارویی با قانون. به خصوص زمانی که صحبت از سرمایه گذاریهای چند میلیون دلاری به میان می آید. از همه بدتر، طبیعت برنامه های اپن سورس است. زیرا کاربران اینگونه نرم افزارها بیشتر در خطر قانون کپی رایت هستند تا کاربران سیستم های غیر اپن سورس.
جاناتان بند، وکیل دادگستری از مؤسسه موریسون و فورستر می گوید: "اگر لینوکس در این دعوای حقوقی شکست بخورد، آنگاه کاربران لینوکس نیز با استفاده کردن و یا برنامه نویسی با آن کدها، تحت تعقیب قانون قرار می گیرند."
مسئله دیگر، اعتمادی است که مردم به لینوکس دارند. در واقع نقطه قوت لینوکس، قابلیت اعتماد بالای آن است. مردم (کاربران لینوکس) انتظار دارند کسی نتواند علاوه بر کد اصلی، چیزی را به کد آنها اضافه کند. در واقع آنها بیش از حد به لینوکس اعتماد می کنند.

اولین مشکلی که باعث ایجاد نگرانی در بین متخصصین رایانه شد، در آگوست ۲۰۰۲ پیش آمد. طی آن حادثه، یک نفر توانست سرورهای دانلود OPENSSH را هک کند. سیستمهای معمول امنیتی اپن سورس به سرپرستان امکان می دهد تا ارتباطات راه دور (Remote) با سرور را کدگذاری کنند. اما هکرها توانستند یک "اسب تروا" در نسخه دانلود OPENSSH قرار دهند. این برنامه های کوچک اما مخرب در کامپیوترهای کاربران بارگذاری می شوند. بعدآ هکرها می توانند کنترل ماشین (کامپیوتر) این کاربران را در دست گیرند. این حالت معادل دیجیتال حالتی است که دزدان بتوانند به مرکز مخابرات پلیس تونلی حفر کنند.
نسخه دستکاری شده فوق روی سرور OPENSSH تا ۵ روز قرار داشت و کسی متوجه آن نشد. آیا نمی توان انتظار داشت در آینده نیز دوباره اتفاقی مشابه روی دهد؟

به همین طریق، اگر یک برنامه نویس که روی یک پروژه اپن سورس کار می کند، کدهای حفاظت شده (که شامل قانون کپی رایت می شود) را درون برنامه قرار دهد و کسی متوجه آن نشود، میلیونها کاربر می توانند آن برنامه را دانلود کرده، از کد فوق استفاده کنند، بدون آنکه بدانند در حال استفاده از یک کد حفاظت شده هستند و می توان آنها را تحت تعقیب قرار داد. بنابراین هر پروژه ای که بر اساس آن کد (یا هر کد حفاظت شده دیگر) نوشته شود، می تواند تا سالها برای کاربران مشکلات قانونی ایجاد کند.

به دلایل فوق و مشکلات و مزاحمتهایی که می تواند بر سر راه کاربران قرار گیرد، جورج وایز، تحلیلگر نرم افزار از مؤسسه گارتنر، به تحقیقی که در روز ۱۶ آوریل منتشر شده اشاره می کند و می گوید: "سرپرستان سیستم باید به شدت مراقب کدهای اپن سورس باشند و آنرا به دقت بررسی کنند تا با قوانین کپی رایت مغایرت نداشته باشد. باید یک مرحله تأیید کیفیت بر روی کدهای اپن سورس اعمال گردد تا معلوم شود استفاده از آن مجاز است یا نه. همه اینها موجب می شود سرعت پذیرش لینوکس از سوی سرپرستان سیستم، بر روی سیستم های سطح بالا، کند شود."
به عبارت دیگر پیش از آنکه کسی شروع به استفاده از نرم افزارهای اپن سورس برای اجرا و پیشبرد تجارتش کند، بهتر است تمام مسائل را در نظر بگیرد و مطمئن شود که استفاده از آن برنامه، تجارتش را به خطر نمی اندازد.
سردمداران جامعه اپن سورس معتقدند باید در آینده با دقت بیشتر حرکت کنند و امنیت کدهای خود را بالا ببرند. چگونه؟ با بررسی بهتر و بیشتر بر روی کدهای نوشته شده روی سیستمها. برای مثال این کار می تواند از طریق چک کردن امضاءهای رمزگذاری شده صورت گیرد تا مطمئن شوند شخصی که کد خاصی را بر روی سرور پروژه اپن سورس Upload کرده، همان کسی است که ادعا می کند یا یک هکر است که توانسته به سیستم نفوذ کند.
بعضی از صاحبان شرکتهای تولید کننده لینوکس می گویند دادن مجوز به افراد غیر معتمد و ناشناس برای قرار دادن کدشان درون برنامه های اپن سورس، یک کار خطرناک و با ریسک بالا است.
بروس پرنز، یکی از مدیران پروژه لینوکس Debian اظهار می دارد که او و دیگر مدیران شرکت، باید حتمآ با برنامه نویسان به صورت رو در رو ملاقات کنند تا از هویت آنها مطمئن شوند و اجازه دهند کد نوشته شده توسط این اشخاص درون پروژه قرار گیرد.
مارتن میکوس، مدیر اجرایی بانک اطلاعات اپن سورس MySQL نیز می گوید قسمت عمده کد برنامه ای را که او، هم می فروشد و هم برای دانلود (به صورت مجانی ولی بدون پشتیبانی) بر روی سرورش قرار داده، خودش نوشته است و برای قسمت های دیگر کد برنامه، که توسط افراد خارج از شرکت نوشته می شود نیز، از آنها مدرکی می خواهد تا مطمئن شود آنها خودشان این کد را نوشته اند.
تعدادی از شرکتهای بسیار بزرگ و معروف اپن سورس نظیر پروژه "وب سرور آپاچی" و نسخه لینوکس RedHat در حال حاضر نظارت شدیدی بر مراحل کد نویسی خود دارند و فقط به چند برنامه نویس انگشت شمار و کاملآ قابل اعتماد (از جمله لینوس توروالدز، خالق لینوکس که هنوز بر روی بهبود کرنل آن کار می کند)، اجازه فعالیت و کار می دهند.
به هر حال SCO ناخواسته کمک شایانی به انجمن اپن سورس کرده است و از این به بعد ما شاهد ظهور نرم افزارهایی با قابلیت اعتماد و امنیت بالاتر از سوی برنامه نویسان لینوکس خواهیم بود. البته زمان مشخص خواهد کرد که آیا لینوکس و به طور کلی نرم افزارهای اپن سورس موفق خواهند شد سهم بزرگی از بازار را به دست آورند یا نه؟